جهانی شدن و جنبش های اسلامی معاصر(موردشناسی: طالبانیسم در افغانستان و جنبش اصلاحات سال1376 در ایران)

جهانی شدن، مفهومی پارادوکسیکال است و عناصر ذاتاً متضادی را در خود جای داده است. این مفهوم دووجهی است. یک وجه یکسان گرایانه و وجهی دیگر، کثرت گرایانه. وضعیت کشورهای اسلامی، از جوانب گوناگون، مبین عملی شدن وجه یکسان سازی جهانی شدن در دنیای معاصر می¬باشد که منجر به استعمار بیش از پیش این کشورها، از سوی ممالک توسعه یافته گردیده است.در مقابل این وضعیت، جریانات اسلام گرا، دو جهت-گیری عمده از خود نشان داده¬اند. جهت گیری بنیادگرایانه و رادیکالیستی و نیز جهت¬گیری اصلاح¬طلبانه. هر کدام از جریانات اسلام¬گرا با جهت گیریهای مذکور، سعی در پرداختن به علل توسعه نیافتگی کشورهای اسلامی و ارائه راه حل جهت برون رفت از این شرایط دارند.